Oddajemy do rąk książkę, która powstała w wyniku prac zespołu instruktorskiego. Mamy nadzieję będzie ona pomocą w pracy wychowawczej w różnych pionach metodycznych. Połączyliśmy zagadnienia mowy nienawiści i Druha Wicka celowo. Uważamy, że działalność Patrona harcerstwa może stać się przykładem dla naszych zuchenek, zuchów, harcerek, harcerzy instruktorek i instruktorów w podejmowaniu pracy nad własnym rozwojem, w tym pracy nad umiejętnością nadawania rzeczywistości innych narracji. Narracji zbudowanych o braterstwo i szacunek do drugiego człowieka. Jeszcze nie tak dawno, różni specjaliści rozdzielali nasze rzeczywistości na świat realny i wirtualny, twierdząc, że żyjemy w nich oddzielnie. Jednak już teraz wiemy, że znaczna część z nas, a zwłaszcza dzieci i młodzieży żyje równocześnie w obu światach, które się wzajemnie przeplatają, uzupełniają. Tak naprawdę dopiero poznajemy mechanizmy tej rzeczywistości, pojawiają się nowe zachowania, mody, standardy, również zachowania nieporządne. Do jednych z nich należy „mowa nienawiści”, która niestety występuje też wśród braci harcerskiej. W 2019 roku Druhna Naczelniczka ZHP i Druh Przewodniczący ZHP zwrócili uwagę na to zjawisko. hm Anna Nowosad w opublikowanym rozkazie zaakcentowała: „Zło i przemoc przybierają różne formy. Jedną z nich jest agresja słowna. Możemy podjąć działania, które taką agresję w naszym otoczeniu ograniczą, a nawet zupełnie wyeliminują… Podejmijcie stojące przed nami wyzwanie – wyeliminujmy z naszych zachowań mowę nienawiści.” hm Dariusz Supeł w swym liście podkreślił: “Słowami potrafimy wyrażać miłość, przyjaźń, radość, dobroć, zaufanie, poważanie, zrozumienie i szacunek dla drugiego człowieka. Mamy tyle pięknych słów, wyrzućmy, więc te złe i raniące.”